Wij gebruiken cookies. accepteer

Imperial Tiger Orchestra (CH)

Imperial Tiger Orchestra (CH), uit Genève/Zwitserland, zijn gebeten door de Ethiopische muziek. Meer zelfs, in 2009 hadden ze de eer te mogen optreden op het Festival des Musiques Ethiopiennes in Addis Abeba, de Ethiopische hoofdstad. Dit op uitnodiging van Francis Falceto (zie hoger), die hen in Parijs aan het werk had gezien. De Ethiopiërs wisten niet wat hen overkwam, de vijf concerten die ITO er speelde waren een groot succes. De Ethiopische muziek was op haar hoogtepunt eind van de jaren zestig, begin van de jaren zeventig. De vaak grote orkesten hadden veel werk, vooral op trouwfeesten van de rijken en in hotels. In de grotere steden ontwikkelde zich een eigen muzikale variant, die we kunnen omschrijven als Ethiopische soul. Daar kwam een abrupt einde aan toen Haile Selassie in september 1974 door militairen van de troon werd gestoten. De avondklok werd ingesteld, waardoor het uitgangsleven verschrompelde. De dictatuur duurde 18 jaar, de grote orkesten overleefden het niet. Authentieke platen (vooral singles) uit de gouden jaren zijn nu zeer gezocht, maar quasi onvindbaar en dus peperduur. Maar trompettist Raphael Anker, de grondlegger van ITO, wist er nog een stapeltje van op de kop te tikken. De naam Imperial Tiger Orchestra verwijst naar het officiële orkest van Haile Selassie, het Imperial Bodyguard Orchestra, maar is natuurlijk ook een grap want tijgers vind je niet in Afrika. Het zeskoppig gezelschap bracht tot nu toe twee platen op de markt, de e.p. Addis Abeba (2010) en de steengoede full-cd Mercato (2011). De groep speelt louter instrumentale muziek, waarbij ze gebruik maken van typisch Ethiopische instrumenten als de kebero (percussie) en de krar (lier), maar ook de dholak (percussie) uit India en de Thaise phin (lier). In januari 2012 werd ITO één van de grote revelaties van Eurosonic, het showcase festival dat elk jaar plaatsvindt in Groningen. Ondertussen toerden ze door zowat heel West-Europa, maar ook in Rusland. En in Afrika stonden ze niet enkel in Ethiopië, maar ook in Zuid-Afrika, Mozambique en Zimbabwe. Opmerkelijk toch voor zes blanke jongens uit de Alpen? Een (uitermate) funky party bouwen kunnen ze.