‘Wanderrooms’: het wondere debuut van KRANKLAND

Solo geboren, als groep tot wasdom gekomen: dat is KRANKLAND, het nieuwe project van Thomas Werbrouck, bekend van Little Trouble Kids. In september 2016 verschijnt hun debuut ‘Wanderrooms’: tien gelaagde en veelkantige songs waarin Thomas, meester van licht en schaduw, zijn ziel en zaligheid legde. Want KRANKLAND mikt hoog. ‘Ik wil dat mijn liedjes heel veel mensen bereiken: fijnproevers, maar net zozeer een groot publiek.’ Uit de mond van een bescheiden jongen zijn dat woorden om te onthouden.

1. Die nacht, in de penarie
Een kamer niet ver van Gent-Dampoort was waar het begon, in het duister. Thomas Werbrouck had zijn job verloren, demonen in alle maten (maar toch vooral L en XL) trokken een nummertje aan zijn deur. Slapeloos sloeg hij zijn gitaar aan en zong. De klanken rolden over de vloer, ketsten – netjes alfabetisch - tegen de Grote Namen in zijn platenkast (Nick Cave, Leonard Cohen, Elliott Smith, Tom Waits, Neil Young), wrikten zich tussen werk van dwarsliggers (Dirty Three, Johnny Greenwood, Sqürl) – en een nieuw geluid was geboren, de ontrafeling van Thomas’ muzikale DNA. Hij zou er uiteindelijk honderd demo’s mee bottelen, die samen het verhaal van een tropenjaar vertelden. ‘Ik maak al liedjes sinds ik kan spreken’, zegt hij. ‘De voorbije jaren aan de zijde van Eline Adam, vandaag mijn vrouw, in Little Trouble Kids – indiepop for neurotic lovers. Maar deze muziek was ánders: persoonlijk, weemoedig, unheimisch.’ Ze verdiende haar eigen naam: KRANKLAND.

2. Jezus, een dwergkonijn
Noem KRANKLAND een soloproject en Thomas zal u tegenspreken. ‘Ik wilde deze teksten en deze muziek loskoppelen van (Plechtig) “Thomas Werbrouck, singer-songwriter”. Ik die op de sofa zit met mijn dwergkonijn: dat boeit geen hond. Nee, ik wilde een heel universum oproepen, ik wilde op avontuur.’ Het bracht hem naar nieuwe kamers, die van Studio Jezus in Hoboken. Daar verzamelde de roerganger muzikanten rond zich die hij vervolgens een vrije rol gaf. We vuren ze in bulletpoints op u af:
• Janko Beckers (Faces on TV) speelde Warren Ellis – op pedal steel, speelgoedkeyboard, autoharp …
• Christophe Claeys (Amatorski, SX, Magnus) speelde drums.
• Thomas Mortier (Yuko) speelde bas.
De baas van Jezus, Pascal Deweze, producete en mixte. Thomas: ‘De grenzen opzoeken van de ideeën die ik had meegebracht, met open vizier: dat was ons missionstatement. Pascal waakte daarover als een havik - het kruispunt van pop en experiment is zijn biotoop – en verder liet hij ons vooral spelen. Wat telde was niet dat het volmaakt was, wél dat er elektriciteit in de lucht hing. Dat het magisch was.’
In tien dagen nam de groep tien songs op, alle tien op de klankrand. Alle tien staan ze op het debuut van KRANKLAND, dat in september verschijnt. Het heet ‘Wanderrooms’.

3. Die dag, in uw hartkamers
De titel is geïnspireerd door de Wunderkammers, rariteitenkabinetten zoals verzamelaars uit de Gouden Eeuw ze in hun huizen hadden, al mag u ook aan ‘7 Rooms of Gloom’ van Four Tops denken. Zegt Thomas: ‘Deze plaat is tegelijk mijn rariteitenkamer en mijn excuus om die kamer te verlaten.’ En zo loopt door KRANKLAND een alsmaar bredere weg - van het Duitse ‘Wunder’ naar het Engelse ‘Wander’.
‘In the Realms of the Unreal’, de allereerste single van ‘Wanderrooms’, sloeg op Record Store Day 2016 al zijn vleugels uit. Prompt pikten Radio 1 en Studio Brussel hem op, en belandde hij op één in Humo’s Arriba, waar gewag werd gemaakt van ‘een machtige psychedelische slowburner’. De begeleidende clip, een collage van vintage reclamefilmpjes uit de seventies door animatiekunstenaars als Chris Blum en John Van Hamersveld, viel tot bij bloggers uit Seattle in de smaak: ‘Awesome!’ luidde het verdict van Live Eye Tv.
Een heel ander paar mouwen krijgt single nummer twee aangemeten. Terwijl u dit leest warmt hij zich al dansend op, een beetje als Ali op weg naar de ring: eind augustus zal ‘Summer Avalanche’ zijn naam waarmaken – fladderend als een vlinder, stekend als een bij!
Onderwijl repeteren Thomas, Janko, Christophe en Thomas beide singles en hun acht evenknieën om er vaderlandse en Europese podia mee te betreden zodra de herfst de zomer inpalmt en ze ‘Wanderrooms’ boven de doopvont houden, gehuld in artwork van de hand van Eline Adam. Thomas: ‘Het einde van een opnameproces is een open einde. De songs zijn klaar voor een nieuw leven, live en in weer andere kamers – in de huizen en harten van nu nog nietsvermoedende luisteraars.’
Welkom in KRANKLAND, welkom in ‘Wanderrooms’. Vergeet wat u weet en onverwacht het verwachte. Het wordt een wondere reis.