En dan - en dit is groot nieuws waarvan monden openvallen - volgt de onnavolgbare Ernest Ranglin, zondermeer een Jamaicaanse legende én een geval apart. Deze uitzonderlijke en qua geluid zeer herkenbare, nu 76-jarige gitarist speelde in de vroege jaren vijftig vooral jazz, vaak met de toen piepjonge pianist Monty Alexander in de buurt. Van ska, laat staan reggae, was toen nog geen sprake. De wieg van de ska stond eind van de jaren vijftig in Coxsone Dodd’s Studio One en u raadt het, Ernie Ranglin was erbij. Al in ’58 nam hij een single op met Chris Blackwell, het allereerste plaatje dat ooit uitkwam op Island Records! Hij stond in de oerversie van The Skatalites en werkte begin jaren zestig met o.a. Prince Buster en The Wailers. Ranglin proefde voor het eerst van het grote succes toen hij naar Engeland verhuisde en er in ‘64, met zangeres Millie Small, het luchtige overbekende My Boy Lollipop opnam. Goed voor de geschiedenisboeken, want dit nummer werd het allereerste Jamaicaanse liedje dat internationaal hoog scoorde. Maar hij bleef ook in de jazz actief. Zo werd hij huisgitarist van Ronnie Scott’s jazzclub in Londen, hij is o.a. te horen op een live opname uit ’66 van Sonny Stitt in deze club. Nadien tourde hij internationaal met Jimmy Cliff, één van de grootste reggaesterren van de jaren zeventig. Tijdens één van die tournees belandde hij in Senegal, waar zich een nieuwe muzikale wereld voor hem opende. Na jaren van touren en studiowerk was er in ’96 opeens de cd Below The Bassline, de perfecte synthese van jazz en reggae. Opeens stond zijn naam weer op het voorplan, een positie die hij niet meer zou verlaten. Cd na cd volgden, stuk voor stuk toppers als Memories Of Barber Mack (’97) of Gotcha! (’01). De liefde voor Afrikaanse muziek kwam tot uiting op cd’s als In Search Of The Lost Riddim (’98) en Modern Answers To Old Problems (’00). In ’98 stond Ranglin al eens eerder in België (AB/Brussel), toen voornamelijk begeleid door Senegalese muzikanten uit Baaba Maal’s groep. Nu komt Dr. Ernest voor amper drie concerten terug naar Europa. Deze keer met een ska/reggae/jazz repertoire, waarvoor hij zich laat begeleiden door de uitstekende 10-koppige Nederlandse (Rude Rich &) The Highnotes.