Wij gebruiken cookies. accepteer

Los Venturas (BE)

 

Sinds hun start als covergroep ‘Harley and the Revtones’ in 1998 heeft deze groep verscheidene gedaanteverwisselingen achter de rug. Van pure Dick Dale covers, over eigen 60s getinte composities tot een gevarieerd muzikaal aanbod, waarin moderne opvattingen stroken met invloeden uit 60s surf, reggae/rocksteady, soul, ska, groove, rai en rock ‘n roll.

Los Venturas zag het licht in de winter van 1999. Onder leiding van Sébastien Fevry (gitaar) startte de band in 2000 met zowel nationale als internationale concerten en het componeren van eigen muziek naast het vertolken van klassiekers binnen het genre. In 2001 verschenen enkele van deze nummers op een vinyl EP, genaamd ‘Sharkfest’. Kort daarna kreeg de groep er een organist bij, wat een nieuwe dimensie aan de muziek gaf. De tijd voor een full-CD was rijp en de groep besloot, om de klassieke 60s surfsound te bekomen, naar Londen te trekken voor het vereeuwigen van hun muziek. Daar brachten zij een weekend door in de gerenommeerde ‘Toe Rag Studio’, u bekend van het White Stripes-album ‘Elephant’. Het resultaat was een fris en zomers klinkende plaat met 13 originele composities, 'Aloha Summer' (Surf Waves Records), die uitgebracht werd in 2003 en met open armen ontvangen werd in de kleine surfscene.

Na het vertrek van Sébastien, die ondertussen een zijproject was begonnen, vond de band een nieuwe gitarist, Thomas Molineaux, en koos daarbij ook voor een nieuwe muzikale richting. De pure 60’s reverb mocht al eens wijken voor wat fuzz en de surfbeat voor wat ska, reggea en rock ’n roll. Het product van deze samenwerking kwam in 2005 uit onder de vorm van een tweede full-CD ‘Surfers Brew’ (Surf Waves Records). De titel van deze plaat verwijst naar de mix van invloeden en stijlen, o.i.v. ieder lid zijn eigen visie op de muziek, die karakteristiek wordt voor het repertoire van de groep.

Na wederom een wissel van lead-gitarist koos de band resoluut voor het afschaffen van de standaarden die binnen het surf genre gelden en liet in de plaats meer invloeden van verschillende stijlen toe. Enerzijds om nieuwe uitdagingen aan te gaan, anderzijds om de muziek ‘groove’ mee te geven, zodat concerten in plaats van luisterervaring eerder feestervaring werden. Het traditionele lead vs rhythm guitar concept werd daarbij ook afgeschaft. In 2007 werd deze nieuwe keuze vereeuwigd op de CD single ‘Besame Mucho’ (Surf Waves Records).

In 2008 steekt de band voor de eerste maal de oceaan over om op zoek te gaan naar de roots van hun muziek. Tijdens hun 20 dagen durende tournee door Californië brachten ze een bezoek aan de Powow Fun Room van Pete Curry en namen daar 5 nummers op. Een jaar later besloot de band terug te gaan om nieuw matariaal op te nemen om opnieuw een full album te kunnen uitbrengen. Ditmaal kozen ze voor de formule vinyl + mp3. ‘Kaleydoskop’ (Green Cookie Records) kwam in 2011 op de markt. De plaat bewijst dat de groep haar roots trouw blijft maar toch de uitdaging niet uit de weg gaat om die resoluut te mengen met Europese muziekinvloeden. Hiermee markeren ze hun originaliteit en eigenheid binnen de scene.

In de zomer van 2012 steekt de band andermaal de oceaan over voor een drie weken durende tournee door Californië, waarbij ze onder andere en plaats krijgen op de affiche van de SG101 Convention, Amerika’s meest toonaangevende surfmuziekfestival. Ook tijdens deze tour brengt de band een bezoek aan Pete Curry’s studio met als resultaat een gouden 10”, genaamd ‘Paisley Beach’. Ook met deze plaat bewijzen ze dat de zoektocht naar versmelting van het genre met invloeden uit diverse stijlen nog lang niet voorbij is en slagen ze er opnieuw in om een frisse mix te brengen tussen oosterse en westerse klanken.

Een maand voor de release van deze plaat krijgt de band er opnieuw een vijfde lid bij. Christof Cleynhens versterkt het viertal voortaan met Hammond en percussie. De klankkleur van het orgel en de komst van een nieuwe creatieve geest geeft de band een frisse impuls om de zoektocht naar instrumentale groove verder te zetten. Dit resulteert in een lijst nieuwe composities waarin beat, garage en soul versmelten met de typische reverbklank. Hiermee bewijst de band nogmaals dat vibe primeert over pretentie en groove over spierballenrollende double-pick riffs.

Tijdens de zomer van 2015 steekt de band andermaal de Atlantische Oceaan over voor een tournee door Californië en Mexico. Uiteraard brengen ze een bezoek aan de Powow Fun Room. Gedurende 5 dagen maakt de band ten volle gebruik van wat deze typische studio te bieden heeft: een amalgaam aan verschillende gitaren, affecten, versterkers, keyboards, drums en percussie. Het resultaat van deze experimentele sessie wordt op hemelsblauw vinyl gebundeld en krijgt de naam ‘Miles High’ mee. Ook nu wordt de luisteraar meegenomen op een muzikale trip, ditmaal door de lucht.
Hun boodschap is eenvoudig en krachtig: goede muziek is er overal en alle muzikanten zijn even belangrijk. Dit brengt meteen de filosofie van de groep naar buiten: met een lach en een goede dosis zelfrelativering kwaliteitsvolle, opgewekte vibes brengen met invloeden uit alle hoeken van de wereld. Dit amusement heeft de groep in de voorbije jaren reeds tot ver in Europa en de rest van de wereld mogen uitdragen. Frankrijk, Engeland, Luxemburg, Nederland, Duitsland, Italië, Zwitserland, Oostenrijk, Tsjechië en Griekenland, maar ook Californië-USA en Mexico zijn reeds bezweken voor hun charme.