Met de originele bezetting van trombone, elektrische gitaar, contrabas en drums zorgt dit kwartet voor een verfrissing in het Belgisch jazzlandschap.

Tromboniste Nabou Claerhout schrijft composities die het publiek meeneemt naar de verscheidene genres die ze lief heeft. Muzikale impressies uit haar kinderjaren van Michael Jackson, Beyonce, Erykah Badu, de opera collectie van haar broer of haar moeders platen van Jaques Brel, Marco Borsato of Skunk Anansi gaan hand in hand met haar latere ontdekkingen zoals Maceo Parker, Avishai Cohen (de bassist), Kirk Franklin, Corry Henry, Loinel Loueke, Mark Guiliana,...

Haar composities weerspiegelen ook de verschillende invloeden die ze meekreeg in haar opleiding aan Codarts in Rotterdam en the royal academy of musicin London. Vooral Kenny Wheeler vormde een grote inspiratiebron tijdens het componeren. Nabou’s solostuk op het einde Greaybeard is dan ook een knipoog naar het ‘oude mannetje’ dat tot het einde van zijn dagen nog steeds prachtige dingen uit zijn bugel kreeg.

Op de trombone zoekt ze haar eigen geluid door middel van allerlei effecten en schept een dromerig kader met een sterke atmosferische en melancholische weerklank.

Andere composities zijn dan weer een stuk ritmischer en dynamischer. Zoals de openingstrack Manhunt, die inzet met een jachtig ritme om vervolgens plaats te maken voor een prachtige gitaarsolo door Roeland Celis.

Mind The Gap is een vloeiende compositie die ons meevoert doorheen een denkbeeldig landschap van de Londonse ‘tube’, met een sterk solostuk op trombone door Nabou.

De titeltrack Hubert opent met een mooi gearticuleerde contrabas onder de vingers van Trui Amerlinck. Ook Components wordt mooi gestructureerd door de contrabas en laat het kwartet uitbloeien tot een goed geoliede machine die duidelijk het samenspel onder de knie heeft. Ze geven elkaar plaats voor accenten en ondersteunen, trekken en duwen elkaar vooruit als een wervelwind van noten en ritmes, die ons meevoeren doorheen verrassende muzikale wendingen. Not that Bad is misschien wel de meest experimentele track van deze EP, die zeer mysterieus begint, maar dan toch na een dikke twee minuten verglijdt in een lekkere gezamenlijke groovende band met een glansrol voor drummer Mathias Vercammen.

Samengevat geeft deze eerste EP een mooie staalkaart voor wat het kwartet N∆BOU voor ons in petto heeft: een verrassend parcours met gedurfde muzikale keuzes. Een sterk samenspel waarin er voldoende aandacht blijft voor individuele accenten. Een up-tempo groove afgewisseld met contemplatieve melancholische melodieën.
Claerhout heeft een frisse trombone sound die ze uitspeelt met de effecten en de drie geweldige jonge medemuzikanten Roeland Celis, Trui Amerlinck en Mathias Vercammen. Het jonge kwartet brengt een vernieuwend trombone geluid en frisse benadering van composities, wat hen deel uitmaakt van een nieuwe muzikale jazz beweging.
Een eigen stem binnen het Belgische jazzlandschap, met originele bezetting en sterke eigen signatuur!

Voor deze eerste EP werkte N∆BOU samen met Ilja Reijngoud die zorgde voor een extern artistiek oor en de nodige coaching.
De EP werd opgenomen in studio Ledeberg onder de professionele begeleiding van Peter Desmedt (De Beren Gieren, Steiger, Beraadgeslagen,...)