Zoals UMA CHINE een samentrekking is van 'human' en 'machine', zo is de band een kruispunt van achtergronden, invloeden en identiteiten. Frontvrouw Nele De Gussem (toetsen en gitaar, BRNS) wordt steevast (vocaal) omringd door de half-Egyptische tweelingzussen Sherien en Rana Holail Mohamed (Binti). Toetsenist Gilles Vandecaveye--Pinoy maakt avant-garde herrie met Peenoise, zag je pas nog aan het werk in de live-band van Ruben Block (Triggerfinger) en vernieuwt jazz met Steiger, drummer Simon Raman drumt bij Ivy Falls en Steiger, Nils Vermeulen speelt in tig bands (contra)bas.

De sound die uit deze kruising opwelt, heeft zich op Changes, de tweede plaat van Uma Chine, gekristalliseerd in een dromerig niemandsland van etherische synths en ijle harmonieën, tussen Beach House en Angelo Badalamenti in.

“Prachtig debuut”, orakelt OOR, terwijl ook o.a. Focus Knack zich lovend uitlaat over de groep van frontvrouw Nele De Gussem. HUMO schuift Uma Chine dan weer naar voor als "één van de niet te missen acts voor 2020", waarop de band dat jaar in de finale van Humo’s Rock Rally belandt.

In België mocht de groep reeds opdraven voor een aftershow van dEUS en buiten de grenzen toert de band sinds de release van haar debuut op relevante podia in Nederland, Duitsland, Frankrijk en Zwitserland.