De Nederlandse protestzangeres Sophie Straat (echte naam Sophie Schwartz) groeide eind jaren 90 op in de Pijp in Amsterdam en schrijft, samen met haar compagnon en partner Wieger, over maatschappelijke en sociale misstanden zoals gentrificatie, feminisme en politiegeweld.

Sophie Straat maakte ondanks dat zij begon tijdens de pandemie een bliksemstart van haar carrière mee. Ze won een Edison voor haar debuut EP ’T is niet mijn Schuld, waarbij de jury haar “actualiteit en urgentie” prees. Ze opende voor Andre Hazes (jr.) in de Ziggo Dome, voor Donnie in AFAS Live, voor Willeke Alberti in het Olympisch Stadion en voor The Opposites in de Gashouder terwijl ze samen met Goldband hun gezamenlijke hit Tweede Kamer in drie uitverkochte AFAS’ en twee uitverkochte Lotto Arena’s (BE) speelde.

Haar levensliederen verzamelden inmiddels meer dan 7 miljoen streams en Sophie Straat speelde op festivals als Best Kept en Lowlands. Zo is ze binnen no-time de onbetwiste koningin van een nieuwe generatie protestzangers gebleken.

In maart 2023 kwam het debuutalbum Smartlap Is Niet Dood uit waarop de traditionele smartlap wordt aangevuld met modernere popmuziek. De singles in aanloop naar het album werden wederom genomineerd voor een Edison.

Het album kwam binnen op #1 in de Vinyl Top 33 en op #14 in de NL albumcharts. Er volgde een clubtour die grotendeels uitverkocht.

(Over) Sophie Straat in de media:
“Aanstekelijke smartlappen vol Amsterdams activisme” - Trouw
“Een jonge ster” - NRC
“There is something especially clever about Ms Straat’s songs” - The Economist
“Oprecht, slim en zelfs komisch; protest en liefdesbrief tegelijkertijd” - Music Maker
“Alles klopt” - VPRO Gids
“Een jonge vrouw die opstaat, durft en dwars is” - Femke Halsema (Burgemeester Amsterdam) in Parool