Sharnego is de naam van de bergstreek tussen Frankrijk en Spanje, tussen Gasconge en Baskenland. “Sharnègo” zijn ook de kinderen uit gemengde huwelijken tussen Gascogners en Basken. Xarnège is dan weer de naam van een vijftal dat zich specialiseerde in de traditionele muziek uit deze regio, die ze confronteren met de moderne muzikale technieken van vandaag. En hoewel de Pyreneeën hoog zijn was er steeds een wisselwerking tussen de culturen aan beide zijden van de grens. Zeker niet onbelangrijk daarbij was de ‘contrebande’, de clandestiene smokkelaars die met hun koopwaar beide culturen dicht bijeen hielden. Met enige verbeelding zou men kunnen stellen dat de Gascogners en de Basken de Meetjeslanders en de Zeeuwen van resp. Frankrijk en Spanje waren. Want ook in onze streek is het nog niet zo lang geleden dat er volop werd gesmokkeld (tot begin jaren 70, drugs tot op heden). Lourdes ligt dan wel in de buurt, maar dit gelovige bergvolk vond smokkelen maar normaal en niet ingaande tegen zowel de traditie als de religie. En wie ooit smokkelde weet dat de spanning verslavend kan zijn en de ontlading na een geslaagde tocht (te voet of ook per boot) of rit erg groot. Niet dat we onze lezers op verkeerde gedachten willen brengen...  Xarnège brengt een hele resem traditionele instrumenten mee. De groep heeft zijn eigen instrumentenbouwer: Joan Baudoin, zelf een meester op draailier, boha (doedelzak uit de Landes), eenhandsfluit, caremèra (een soort hoorn), zang en percussie. Nog van dat: de alboka (hoorn), de txanbela (fluit) en de besson (koperblaasinstrument, als we ons niet vergissen). Maar sommige instrumenten zijn elektro-akoestisch en de groep bezigt ook computerloops. Xarnège bracht onderussen twee cd’s uit en de groep speelde de afgelopen jaren met groot succes in Spanje, Frankrijk, Mexico, Portugal, Italië, Canada (Québec) en de Canarische eilanden. In België was de groep eerder te zien op het Dranouterfestival, tijdens Gooikoorts en vorig jaar tijdens het Ten Vrede-festival in Diksmuide. Xarnège komt nu voor slechts twee concerten afzakken: één voor Muziekpublique/Brussel waar ze een bal spelen en de dag erna in ons eigen kot, voor een volwaardig (zittend) concert. 

SHORTCUT Een leus van de Baskische nationalisten is 4 + 3 = 1. Maar we houden ons ver van politiek, het gaat om de muziek. Xarnège kent de traditie als geen ander, maar vertaalt die naar de 21e eeuw. Met laptop en al, op het podium.