Sinds de passages van de nogal fantastische The Hackensaw Boys (2x) en de sublieme Chatham County Line hebben we de smaak van het blauwe gras nogal goed te pakken. Met The Sons Of Navarone, bestaande uit een Brusselse Ier en drie authentieke Belgen presenteren we één van de sterkste Belgische bluegrassbands ooit. Het viertal vond mekaar in de zomer van 2001, maar het duurde tot vorig jaar voor ze hun eerste cd At Last! uitbrachten. Een parel, waarop de zonen in vijftien gezongen en een instrumentaal stuk hun sterke kanten etaleren. Dat zijn hun vocaal vakmanschap, dat zich uit in sterke close harmony, en hun instrumentale virtuositeit. The Sons Of Navarone doen het op de traditionele bluegrasssinstrumenten banjo, mandoline, staande bas en gitaar, maar de bassist haalt ook af en toe een Appalachen dulcimer (snaarinstrument) of een Engelse concertina (trekzak) naar boven. Hun live-optredens, strak in het pak en op de traditionele manier rond één enkele microfoon, zijn doorspekt met humoristische interventies. De groep bouwde ondertussen een mooie reputatie op in Europese bluegrasskringen. Getuige hiervan een mooie reeks concerten in Engeland, erg positieve kritieken in de gespecialiseerde internationale pers en, als klap op de vuurpijl, hun nominatie als Europese Act van het Jaar door de Dutch Country Music Association.. Vier andere groepen dingen mee naar deze felbegeerde titel, de uitslag wordt bekend gemaakt tijdens het gala nav de 25e verjaardag van de DCMA op 13 september a.s. We duimen voor deze sympathieke heren.