Als reggaeliefhebbers worden we de laatste tijd verwend door onze Belgische groepen. Meer zelfs, nooit voordien was de kwaliteit zo hoog. Met alle respect voor de voorlopers, maar wat we de voorbije jaren te horen kregen van bv. The Moon Invaders, Jamaican Jazz Orchestra, The Caroloregians, Internationals of Pura Vida was vroeger ondenkbaar. Er schortte altijd wel iets aan, maar die tijd is voorbij. Niet toevallig stonden al deze groepen al minstens een keer op ons podium en nu kijken we uit naar Asham Meets Collieman, die perfect in dit rijtje passen. Zowel Asham als Collieman passeerden al eerder (Asham met Onesty in 2008 tijdens HIHP en Collieman al drie keer met Pura Vida), maar we presenteren hen voor het eerst samen en in full force: met zijn tienen, inclusief backing vocalistes en volwaardige blazerssectie. Asham ontstond uit de as van Calabash, de vroegere groep van drummer Wim ‘Radics’ Verbruggen. Voornaamste wapenfeit van Calabash was hun optreden tijdens Reggae Geel 2003. Asham is een instrumentale band, die zich tot taak stelt te fungeren als backing band voor binnen- en buitenlandse zangers. Opkomend talent hoort daarbij (zie hun samenwerkingen met Onesty en nu Collieman), maar ook de fameuze The Heptones wisten hen te vinden voor hun Europese zomertournee van vorig jaar. Betere referenties bestaan niet! En ze fungeren tevens als permanente band van de opnieuw in België wonende Jamaicaan Rohan Lee (zie HIHP 2000), die ze eveneens begeleiden op zijn nieuwe plaat Crush The Rock. Zanger/gitarist Collieman, ofte Stefaan Colman, is amper 25, maar draait al een hele tijd mee in de inlandse reggaewereld. Hij begon in 2006 bij Jah Generation, de band die in 2007 tijdens de Gentse Feesten het Jonge Wolven concours won. Logisch gevolg daarvan was dat ze in 2008 als allereerste groep optraden op het Trefpunt podium bij St. Jacobs. Overal welkom kon Collieman tevens terecht bij The Mighty Sunscape Crew uit St. Niklaas (met een verleden dat terug gaat tot in ’95 en dit jaar nog te zien tijdens Polé Polé/Gentse Feesten) én bij de ondertussen welbekende Pura Vida. En dan eind 2011 is er ineens, onverwacht, de uitstekende cd The Same Blood met Asham. De plaat krijgt prima kritieken (“All killer, no filler” – reggae.be, “een oprechte, overtuigende reggaeschijf die roots met moderne invloeden versmelt” + “de fijnste soulstem en beste begeleidingsband van het land samen op een tot de verbeelding sprekende reggaeplaat” – kwadratuur.be). Het leidt tot een mooie reeks concerten in 2012, met Couleur Café/Brussel als (voorlopig?) hoogtepunt. Het is duidelijk: Collieman schrijft sterke songs, beschikt over een mooie zwevende altstem en vond in Asham een erg sterke en strakke begeleidingsband. Reggae is al lang geen nationaal Jamaicaans maar een wijd vertakt internationaal verhaal geworden en sommigen noemen Collieman de Belgische tegenhanger van de Siciliaanse Alborosie of de Duitse Gentleman. Niks van aan: Collieman is Collieman en niemand anders. Maar internationale klasse heeft ie wel.